chylić się
Look at other dictionaries:
chylić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pochylać się, zginać się w ukłonie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chylić się w głębokim ukłonie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować pochyloną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chylić — ndk VIa, chylićlę, chylićlisz, chyl, chylićlił, chylićlony książk. «zniżać, zginać; schylać, nachylać, pochylać» Chylić głowę. Chylił całą swą postać. Wiatr chylił łódź na bok. ◊ Chylić czoło przed kimś, przed czymś «wyrażać szacunek, uznanie dla … Słownik języka polskiego
korzyć się — ndk VIb, korzyć sięrzę się, korzyć sięrzysz się, korz się, korzyć sięrzył się «kłaniać się, chylić się w pokorze; okazywać swoją niższość, uległość wobec kogoś, okazywać pokorę» Korzyć się przed potęgą, przed władzą … Słownik języka polskiego
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
płaszczyć — ndk VIb, płaszczyćczę, płaszczyćczysz, płaszcz, płaszczyćczył, płaszczyćczony «robić coś płaskim, nadawać czemuś płaski kształt przez gniecenie, wałkowanie, prasowanie itp.; rozpłaszczać, spłaszczać» Płaszczyć nos o szybę okienną. płaszczyć się 1 … Słownik języka polskiego
grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… … Słownik frazeologiczny
grób — m IV, D. grobu, Ms. grobie; lm M. groby «miejsce, gdzie się chowa zmarłego; zwykle wykopany w ziemi dół, często obmurowany, nad którym wznosi się pagórek, stawia pomnik itp.» Otwarty, świeży grób. Grób rodzinny. Groby królewskie. Groby… … Słownik języka polskiego
ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… … Słownik języka polskiego
upadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, upadaćam, upadaća, upadaćają {{/stl 8}}– upaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, upadnę, upadnie, upadnij, upadł, upadła, upadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} raptownie (zwykle… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chylenie — ↨ chylenie się n I rzecz. od chylić (się) … Słownik języka polskiego
